En güzel hediye :AŞK , En güzel kutlama :AŞK

Sıradan pazar sabahlarından biriydi o sabahta.

Gülücüklerle , oğluşumuzun şen kahkahaları ve öpüşleri ile uyandığımız bir sabah….

Ben meleğimizin sabah temizliği ile ilgilenirken

Sen mutfağa yönelmiştin

O güzel kahvaltılarımızdan birini daha hazırlamak için.

Azizin sabah hazırlığı bitti, cicilerini giydi

Ve annesinin odaları toplamasına yardım etti

Yatağın örtüsünü düzelttik oğlumuzla

Perdeleri açtık

Pijamalarını çekmecesine koyduk

Azizi sana verdim

Salona geçtiniz

Oyun oynarken baba-oğul, masayı açtım ben.

Allah ne verdi ise…

En bol olan muhabbetimiz,masanın tam orta yerinde …

Azizin döküp saçmalarına  kulak vermeden,

Pek görmemeye çalışarak kirlenen üst başını

Kahvaltımızı da bitirdik

Öğlende sonrası için plan kurduk

Hava güzeldi

Bahar vardı dışlarda

Parka gidecektik

Birlikte kaldırdık sofrayı, topladık mutfağı

Mis gibi bahar havasında çok eğlendik

Belkide Aziz’den daha fazla biz….

Eve döndük

Öğleden sonra konuklarımız geldi

Onlarla güzel sohbetler ettik, ikramlarımız oldu

Akşam üstüne doğru yolcu ettik

Ardından yine mutfağa girdim

Yemek olmasına karşın

Hafta sonu diye daha özel bir şeyler hazırladım

Sevdiğin patlıcan salatasını yaptım, bol sirkeli, zeytin yağlı, domatesli

Soğanlarını ovdum tuzla, süsledim

Sen çıtır ekmek aldın bakkaldan

Sofrayı kurdum

Izgara yaptım, yanında çorbası pilavı

Yaprak sarması da vardı buzlukta,

Nasılda unutmuşum daha önceden çıkarmayı…

Nefis bir yemekti…

Yine baş köşedeydi muhabbetimiz

Akşam oldu..

Gece indi sokağımıza

Evimiz ışıl ışıl…

Bulaşıkları diziyordum makineye

Geldin yanıma

“Canım ?” dedin

“Bitanem” dedim…

Gülümsedin…

“Akşama dışarı çıkalım mı” dedim

“Ya oğlan ?” dedin

“Anneme bırakırız…?”

“Olur :)”

Güzel bir geceydi

Sen birinci ben ikinci oldum bowlingde

Arkadaşlar da sonunculuğu paylaştılar

Elimden düşürmedim her zamanki gibi fotoğraf makinemizi

Sonradan fark ettim en çok senin resmini çektiğimi

Gece oldu…

Oğlan uyudu

Bende onu uyuturken uyumuşum yanında

İtina ile uyandırdın beni

“Üşüme burada, hadi gel yat yerine” dedin

“Kapıyı kilitledik mi?” dedim

“Merak etme canım” dedin

Tatlı rüyalara dalmışım….

Sabah oldu

İşe geldim

Ajandamı açtım

Tarih çarptı gözüme

17 Nisan

Dün..

Bizim sözlenme yıl dönümümüzmüş

4 sene önce …

16 nisan 2002 de…

Buruldu içim

“Nasıl da unuttuk” dedim

Yüzümü aldım avuçlarım arasına, incindim

Seni aradım

Hatırlattım

Şaşırdın, üzüldün…

Telefonu kapattım.

Tüm gün bunu düşündüm

Nasıl olmalıydı diye…

Sabah beyaz güllerle mi uyanmalıydım

Yada akşam için özel bir mekanda güzel bir kutlama mı olmalıydı

Pahalı bir hediye veya?

Kızkardeşim geldi yanıma

“Hayrola” dedi

“Dünü unuttuk ikimizde, 4. yılımızdı” dedim

Güldü “eskidiniz mi ne?” “hiç kaçırmazdınız böyle şeyleri” dedi

Sustum…

Gitti…

Dünü düşündüm baştan sona

Güne başlayışımızı ve ardından yaşananları

Hiçbir hediyenin yada süprizin, bana sürekli yaşattığın güzelliklerin kadar memnun edemeyeceğini fark ettim.

Her günümü sevgi ile yaşatan

Üzerime titreyen

Beni koruyan-gözeten

Saçımın teli incinse kıyamayan eşimsin

Rabbimin lutfu

Biriciğimsin

Benim o günümün değil, ömrümün hediyesi sensin.

Her iki cihanda el ele, mutlu olalım biriciğim.

Nisan 2006