Çünkü aşk,kendisinden geçip sevgilideki gerçekliğe ulaşmanın adıydı.Eğer âşık kendi gerçekliğine sevgilide eriyerek ulaşabiliyorsa ayrılık veya kavuşma,ret ya da kabul,karar veya irade,açılma veya kapanma ortadan kalkıyordu.Bu durumda sevgiliden başlayan yollar yine sevgiliye gidiyordu ki galiba aşk dedikleri şey de bu idi.Sevenin varlığı ya sevilenle veya sevilendendir.Keza yokluğu da sevgilide olacaktır.
İskender Pala
Bir yanıt yazın