“Düştüm,düşmüşlüğüm kimsenin değil benim yanılgımın eseri.
Düştüm.Düşenin dostu Allah.Tut elimden kaldır beni.”
(Lâ / Sonsuzluk Hecesi’nden)
Kışın tam da ortasında , hele hele kar-tipi içinde yola çıkmak pek akıllı işi değilse de niyetine girdik bir kere.
Oğlumla birlikte yarın Ankara yolcusuyuz. Yaklaşık 10 gün sürecek olan bu gezimizde sevdiklerimizle olacağız inşallah.
Babamızı çok özledik.
Teyzemizi, kuzenimizi, eniştemizi ve Ankara’lı dostlarımızı…
Dilerim güzel hatıralarla İstanbul ‘a döneriz.
Bakalım bizi nasıl günler beklemekte…
Düşmanı hep başka yerde aradık hâlâ arıyoruz.
Düşman bellediğimize hep kızıp durduk ve hâlâ kızıp duruyoruz.
Kur’an okurken müsadif olduğumuz
müşrik, kafir, münafık, fasık sıfatlarını
hep kendimizden gayrısına lâyık gördük ve hâlâ görüyoruz.
Ne ki ” Biz nerede hata yaptık ve hâlâ nerede yapıyoruz?” demedik
ve biz ne denli büyük bir cezâ verilmiş olmalı ki
hâlâ dememekte ısrar ediyoruz.
Dücane Cündioğlu