En son ne vakit çalınmıştı kapısı kalbimizin

“Çaresizliğin sesini kimse duymaz,biliyorum.Kimseye duyuramadığı çaresizliklerini yüreklerinden sızdırmadan nefes almaya çalışıyor yolcular;yetimler,dul ve yaşlılar dört bir yanımızda. Mumdan gemileriyle ateş denizlerini aşmaya çalışıyorlar,görüyoruz. Ve yalnızca seyrediyoruz. Yürüyen,oturan,susan biziz onların çaresizlikleri karşısında ve sofralarımızda bol rızıklar içinde kaybolan da biz… Elbette,kimsesizlerin gönüllerini Kimsesizlerin Kimsesi açar en iyi. Ancak O’dur ki Sevgili,dört duvarına sığar kalbimizin de,oradan bir kapı açar sevinçlerimize,mutluluklarımıza…
En son ne vakit çalınmıştı kapısı kalbimizin?!…”

İskender Pala