Sabahları uyandığımda,
telaşlı yağmur damlacıklarının
pencere camıma bıraktığı
O tatlı tıkırtıları duymayı
ne çok özlemişim.
Rüzgar yüzümü acıtırken eve doğru koşmayı,
yollardaki su birikintilerinden sıçramayı,
camların buğusunu, limonlu ıhlamuru…
Yeni bir kazak almayı,
İş çıkışı karanlığı,
kestane kebabı ,
çat kapı konukları
Toprak kokularını….
Ve duaları…
Yağmur damlacıkları
Öte alemlerden kopup gelirken
Rahmet yağarken yer yüzüne ,
kapılar açılmışken ardına kadar
Edilen tüm dualar kabul olurken
Dualarım da yükselir sanki gök yüzüne.
Her kapıyı açan Rabbim den,
hayır kapılarını açmasını isterim bu vakitlerde.
Yağarken yağmur,
Özlemeyi severim en çok
Hüzün takılır saçlarıma
Şarkılar daha dokunaklı gelir
Kırılganlıklarım artar,
Sırtında gezinecek şefkatli bir ele aç
kedi yavrusu gibi olur ruhum.
Geldi kasım yağmurları
Özlenen pek çok alışkanlıkları ile…
Hoş geldi…
(kasım ikibinbeş)