Medeniyetin Yapı Taşı ; ” Çocuk “
Çocuk eğitimine dair okunası satırlar:
http://icimizeyolculuk.blogspot.com/2011/09/medeniyetin-yap-tas-cocuk.html?spref=fb
……
“Çocuk gelişiminde belli oranda telafi olabilse de tam anlamıyla geri dönüş yok bunu asla unutmamalı! Çocukluk döneminde yaşaması gereken deneyimleri yaşayamadıktan sonra tüm renkleri biliyor olmasının önemi yok.Birçok kişiye göre onun zekasının ispatı olarak görülebilecek birçok bilişsel edinimi (bilgisayar kullanma gibi) engellenmemiş her çocuk zaten zamanı gelince başaracaktır,ama çocukluk döneminde edinilmesi gereken duyusal becerilere dönüş yok”
……
“Çocuğu olan onunla çocuklaşsın” diye buyurmuş Peygamber efendimiz,aleyhisselatu vesselam. Ama çocuklarımıza “asil insanlara davranır gibi” davranmamızı da öğütlemiş,öyle de yaşamış. Peygamberimiz bir çocuğun elinden tutunca o bırakıncaya kadar elini çekmez, çocuklarla karşılaştığında büyükler gibi selam verirmiş. Onlarla sırrını paylaşırmış. Özgüveni en başa alan bir Peygamber görüyorum çocuk gözlerimle asrı saadete baktığımda. Asrı saadette çocuk olsaymışım keşke diyorum…